En weer verdwijnt een bedrijf van de beurs. Dit maal zelfs zonder één enkele investering te hebben gedaan.
Aandeelhouders in investeringsfonds PEHAC stemden maandag en masse voor de liquidatie van het beursfonds.
Aandeelhouders ontspringen de dans redelijk dankzij harde onderhandelingen van hedge fondsen. Het bestuur houdt er een flinke scheur in de broek aan over.
De teleurstelling was bij bestuursvoorzitter Willem-Jan van den Dijsel van het gezicht te scheppen. Liefst 98 procent van de aandeelhouders stemden in met het voorstel van het bestuur om het investeringsfonds Pan-European Hotel Acquisition Company (PEHAC) op te heffen, een uitkomst die nauwelijks als een verrassing kwam.
Het voorstel tot opheffing was door activistische aandeelhouders op de agenda van de vergadering geplaatst.
De topman zag zijn aandeelhoudersbasis sinds het uitbreken van de kredietcrisis langzaam verschuiven van fundamentele lange termijn aandeelhouders naar activistische arbitragefondsen. De strategie van deze fondsen is er op gericht om aandelen in te slaan van bedrijven die lager zijn gewaardeerd dan de liquidatiewaarde om vervolgens actief te pleiten om de tent op te doeken.
Bekende werkwijze
De -voornamelijk- hedge fondsen kochten het liefst aandelen van hulpeloze prooien volgens de gepikeerde Van den Dijsel. Zo zag bijvoorbeeld Novator, een fonds dat onderdeel is van de in zwaar weer verkerende IJslandse Kaupthing bank, zich gedwongen een flink belang in PEHAC tegen "firesale prices" te verkopen.
De op het oog sombere topman becijferde dat hedge fondsen gemiddeld tegen een discount van 15 procent aandelen inkochten. Het feit dat de nieuwe aandeelhouders PEHAC zagen als een dikke bankrekening die zo snel mogelijk leeg gehaald moest worden steekt de topman zichtbaar.
"Fundamentele beleggers zouden moeten inzien dat de condities om hoteldeals te doen met dag gunstiger worden". Daar kan natuurlijk tegenin gebracht worden dat de halfslachtige strategie en slechte communicatie van het bestuur van het fonds terecht tot een discount heeft geleid die de deur tot liquidatie opende.
Matig rendement
Hoewel beleggers door de beëindiging van de beursnotering niet meer kunnen profiteren van de expertise van het managementteam - Van Den Dijsel verkocht het Krasnapolsky hotel met een fikse winst - en de misschien gunstige marktomstandigheden komen aandeelhouders er niet heel bekaaid vanaf. Drie dagen voor de aandeelhoudersvergadering verhoogde PEHAC plotseling de uitkering van 7,90 euro per aandeel tot 8,02 euro per aandeel. Een warranthouder ontvangt nog steeds 0.03 euroaa.
Hiermee wordt de totale uitkering ten opzichte van het balanstotaal opgetrokken van 97 tot 98,5 procent. De opmerkelijke verhoging lijkt de uitkomst van keiharde onderhandelingen tussen het bestuur en de arbitragefondsen. De uitgiftekoers van de aandelen en warrants waren respectievelijk 7,25 euro en 0,75 euro waardoor een belegger ongeveer quitte speelt.
De dure, en achteraf overbodige advieskosten maakte PEHAC tot een spaarbank met een bijzonder lage rente. In vergelijking met de prestaties van de aex index hebben aandeelhouders echter weinig te klagen. Sinds de oprichting van het fonds in juli 2007 halveerde de hoofdindex op het Damrak ruimschoots.
Weinig perspectief
PEHAC was een ‘special purpose acquisition company' (spac). Het bestuur van het fonds kreeg sinds haar oprichting een vrij mandaat om tot de zomer van dit jaar te investeren in de Europese hotelsector. PEHAC haalde in het eind van haar oprichtingsjaar de krant door tevergeefs een poging te wagen om zich in de hotellerie te storten. Het fonds wilde zeven hotels van Le Meridien, waaronder het chique Haagse hotel Des Indes, over te nemen.
Ook toen waren de aandeelhouders sceptisch en van andere deals kwam het niet. Nu de arbitrage fondsen als een roedel wolven het bestuur omsingeld hebben is het niet vreemd dat zij met een liquidatievoorstel over de brug komen en niet wachten tot hun mandaat afloopt. Het bestuur, dat verder bestaat uit Laurence Strenger en Max Kok, zal overigens geen prettige herinneringen hebben aan het beursavontuur.
Ten eerste heeft het bestuur, door haar speciale oprichtingsvorm (spac), sinds de oprichting geen cent salaris ontvangen. Ten tweede betaalden de directie bij de oprichting een euro per "founding share" en krijgen ze hier bij liquidatie nog maar 16 eurocent van uitgekeerd. Dit komt neer op een gezamenlijk verlies voor het drietal van 2,52 miljoen euro.
Het voorstel tot opheffing was door activistische aandeelhouders op de agenda van de vergadering geplaatst.
De topman zag zijn aandeelhoudersbasis sinds het uitbreken van de kredietcrisis langzaam verschuiven van fundamentele lange termijn aandeelhouders naar activistische arbitragefondsen. De strategie van deze fondsen is er op gericht om aandelen in te slaan van bedrijven die lager zijn gewaardeerd dan de liquidatiewaarde om vervolgens actief te pleiten om de tent op te doeken.
Bekende werkwijze
De -voornamelijk- hedge fondsen kochten het liefst aandelen van hulpeloze prooien volgens de gepikeerde Van den Dijsel. Zo zag bijvoorbeeld Novator, een fonds dat onderdeel is van de in zwaar weer verkerende IJslandse Kaupthing bank, zich gedwongen een flink belang in PEHAC tegen "firesale prices" te verkopen.
De op het oog sombere topman becijferde dat hedge fondsen gemiddeld tegen een discount van 15 procent aandelen inkochten. Het feit dat de nieuwe aandeelhouders PEHAC zagen als een dikke bankrekening die zo snel mogelijk leeg gehaald moest worden steekt de topman zichtbaar.
"Fundamentele beleggers zouden moeten inzien dat de condities om hoteldeals te doen met dag gunstiger worden". Daar kan natuurlijk tegenin gebracht worden dat de halfslachtige strategie en slechte communicatie van het bestuur van het fonds terecht tot een discount heeft geleid die de deur tot liquidatie opende.
Matig rendement
Hoewel beleggers door de beëindiging van de beursnotering niet meer kunnen profiteren van de expertise van het managementteam - Van Den Dijsel verkocht het Krasnapolsky hotel met een fikse winst - en de misschien gunstige marktomstandigheden komen aandeelhouders er niet heel bekaaid vanaf. Drie dagen voor de aandeelhoudersvergadering verhoogde PEHAC plotseling de uitkering van 7,90 euro per aandeel tot 8,02 euro per aandeel. Een warranthouder ontvangt nog steeds 0.03 euroaa.
Hiermee wordt de totale uitkering ten opzichte van het balanstotaal opgetrokken van 97 tot 98,5 procent. De opmerkelijke verhoging lijkt de uitkomst van keiharde onderhandelingen tussen het bestuur en de arbitragefondsen. De uitgiftekoers van de aandelen en warrants waren respectievelijk 7,25 euro en 0,75 euro waardoor een belegger ongeveer quitte speelt.
De dure, en achteraf overbodige advieskosten maakte PEHAC tot een spaarbank met een bijzonder lage rente. In vergelijking met de prestaties van de aex index hebben aandeelhouders echter weinig te klagen. Sinds de oprichting van het fonds in juli 2007 halveerde de hoofdindex op het Damrak ruimschoots.
Weinig perspectief
PEHAC was een ‘special purpose acquisition company' (spac). Het bestuur van het fonds kreeg sinds haar oprichting een vrij mandaat om tot de zomer van dit jaar te investeren in de Europese hotelsector. PEHAC haalde in het eind van haar oprichtingsjaar de krant door tevergeefs een poging te wagen om zich in de hotellerie te storten. Het fonds wilde zeven hotels van Le Meridien, waaronder het chique Haagse hotel Des Indes, over te nemen.
Ook toen waren de aandeelhouders sceptisch en van andere deals kwam het niet. Nu de arbitrage fondsen als een roedel wolven het bestuur omsingeld hebben is het niet vreemd dat zij met een liquidatievoorstel over de brug komen en niet wachten tot hun mandaat afloopt. Het bestuur, dat verder bestaat uit Laurence Strenger en Max Kok, zal overigens geen prettige herinneringen hebben aan het beursavontuur.
Ten eerste heeft het bestuur, door haar speciale oprichtingsvorm (spac), sinds de oprichting geen cent salaris ontvangen. Ten tweede betaalden de directie bij de oprichting een euro per "founding share" en krijgen ze hier bij liquidatie nog maar 16 eurocent van uitgekeerd. Dit komt neer op een gezamenlijk verlies voor het drietal van 2,52 miljoen euro.